|
دوستان
۩ میوه ممنوعه
۩ قهوه تلخ ۩ بیواژه ۩ خرس سفید قطبی ۩ رویا هایمان ۩ تبسم ۩ من او ندارم ۩ دختر آبان ۩ آدمک ۩ سکوت سرد ۩ مرد بارانی ۩ هویت گمشده ۩ دلتنگ ۩ آرام ۩ شب نقره ای ۩ حیوان ۩ اسپنتمان ۩ جنون عشق ۩ زلف آشفته ۩ طلوع عشق ۩ لکنت سکوت |
![[Powered by Blogger]](http://buttons.blogger.com/bloggerbutton43.gif) |
|
Saturday, July 09, 2005 مرا تو بي سببي نيستي به راستي صلت كدام قصيده اي اي غزل؟ ستاره باران جواب كدام سلامي به آفتاب از دريچه ي تاريك؟ كلام از نگاه تو شكل مي بندد. خوشا نظربازيا كه تو آغاز كني ! پس پشت مردمكان ات فرياد كدام زنداني است كه آزادي را به لبان برآماسيده گل سرخي پرتاب مي كند؟ ورنه اين ستاره بازي حاشا چيزي بدهكار تو نيست . نگاه از صداي تو ايمن مي شود . چه مومنانه نام مرا آواز مي كني ! و دل ات كبوتر آشتي است در خون تپيده به بام تلخ . با اين همه چه بالا چه بلند پرواز مي كني ! |