|
دوستان
۩ میوه ممنوعه
۩ قهوه تلخ ۩ بیواژه ۩ خرس سفید قطبی ۩ رویا هایمان ۩ تبسم ۩ من او ندارم ۩ دختر آبان ۩ آدمک ۩ سکوت سرد ۩ مرد بارانی ۩ هویت گمشده ۩ دلتنگ ۩ آرام ۩ شب نقره ای ۩ حیوان ۩ اسپنتمان ۩ جنون عشق ۩ زلف آشفته ۩ طلوع عشق ۩ لکنت سکوت |
![[Powered by Blogger]](http://buttons.blogger.com/bloggerbutton43.gif) |
|
Wednesday, December 06, 2006 فراموش كردن نوعي از آزادي است جبران خليل جبران چند روزيه دارم به اين جمله فكر مي كنم راست مي گويند همه چيز در پيچهاي خوب و بد زندگي فراموش مي شود زمزمه هاي نيمه شب وعده هاي روز بعد هم آغوشي هاي شبانه حرفهاي عاشقانه همه و همه در طيفي از رنگين كمان روزگار محو مي شوند به تو حق مي دهم كه ديگر نقابها را باور نكني كه روزه سكوت بگيري و هيچ نگويي كه سر تكان دهي و آه بكشي به تو حق مي دهم كه عشق را در قمارهاي شبانه ببازي و ديگر به تاس زندگي و ميدان بازي اعتماد نكني به تو حق مي دهم اگر ورق ها را قبل از بازي بشماري و كف دستها را ببويي حق مي دهم كه جام را تا نيمه بنوشي و الباقي رابه پاي نرگسهاي باقچه بريزي حق مي دهم كه نوشته هايم را در آتش بسوزاني و نامم را پشت درها جا بگذاري همش مال تو همه حقها مال تو من ... من چيزي نمي خواهم ديگر هيچ ......... نمي خواهم هيچ مي خواهم به هيچ اطمينان كنم |